چگونه سرعت کامپیوتر خود را افزایش دهیم

در بسیاری از تبلیغ‌ها، بر روی سرعت پردازنده یک کامپیوتر تأکید می‌شود. چنین آگهی‌هایی مانند تبلیغ یک ماشین است که کاملاً بر روی موتور ماشین تأکید کرده و به سرعت آن می‌پردازند.

محاسبه پهنای باند

برای محاسبه پهنای باند یک گذرگاه ابتدا پهنای گذرگاه (Bus Width) را بر هشت تقسیم کرده، سپس در عدد سرعت گذرگاه ضرب نمایید. حاصل تقریباً پهنای باند گذرگاه را بر حسب MBPS نشان می‌دهد. برای مثال اگر شما از یک گذرگاه 64بیتی استفاده می‌کنید که سرعت اجرای‌آن Mhz 133 است، در آن صورت پهنای باندی حدود MBPS1064 خواهید داشت. با توجه به مطالب بالا متوجه می‌شوید که پهنای باند به پهنای گذرگاه و سرعت آن بستگی دارد. برای مثال در دو سیستم که دارای گذرگاه یکسانی هستند اما سرعتشان متفاوت است، پهنای باند سیستمی بیشتر است که سرعتش بیشتر باشد. برای افزایش سرعت گذرگاه‌های سیستم لازم است برد اصلی جدیدی را نصب کنید و پس از نصب یک برد جدید، لازم است که اجزای دیگر آن را ارتقاء دهید که البته در چنین مواردی به نظر می‌رسد تهیه یک کامپیوتر جدید با صرفه‌تر باشد.

حافظه RAM

حافظه RAM یکی از انواع حافظه ها و البته پر کاربردترین آنهاست. RAM مخفف اصطلاح Random Access Memory یا حافظه با دستیابی تصادفی بوده و حافظه‌ای قابل خواندن و نوشتن می‌باشد. توجه داشته باشید که وقتی ما از حافظهءاصلی کامپیوتر حرف‌می‌زنیم، منظور همان RAM است. این حافظه به ‌صورت غیرمستقیم در اختیار کاربر یا User قرار می گیرد .

اصولاً اطلاعات و داده‌های مربوط به هر برنامه‌ای که می‌خواهد اجرا شود، روی RAM قرار می‌گیرد. دلیل انجام این عمل ایجاد تعادل بین سرعت CPU و دیسک سخت می‌باشد. از آنجایی که سرعت CPUها بسیار زیاد است و سرعت دیسکهای سخت نسبت به آنها پایین می‌باشد، RAM می‌تواند با قرارگیری بین این دو یک تعادل سرعت ایجاد نماید. بنابراین مقدار RAM در مواقعی که کاربر نیاز به اجرای چندین برنامه به طور همزمان را دارد و یا از برنامه‌های پر حجم استفاده می‌کند تأثیر به سزایی در سرعت کامپیوتر خواهد داشت.

در حال حاضر دو نوع RAM در بازارهای کامپیوتر یافت می‌شود. یک نوع SDR و دیگری DDR.

قبل از این دو مدل  رم RDRAM وجود داشت که دارای سرعت  بین Mhz400 تا Mhz800 بوده و گذرگاه آن 16 بیتی بود اما این مدل رم ها از دور خارج شده است و دیگر مورد استفاده نیست

RAMهای SDR دارای خطوط انتقال یا BUS ضعیف‌تری هستند و در نتیجه سرعت کمتری دارند، مقدار ظرفیت این RAMها تا چند سال گذشته 16، 32و 64 مگابایت بود و در حال حاضر بیشتر ظرفیت‌های موجود ، در رِنجِ 128، 256 و 512 مگابایت هستند. گفتنی است BUS این نوع RAM در محدودة 66، 100و 133مگاهرتز است.

RAMهای DDR دارای BUS، 266، 300، 333 و 400 مگاهرتز بوده و به همین دلیل سرعت بیشتری نسبت به RAMهای SDR دارند، مقدار ظرفیت این نوع RAMها به دلیل حضور نسبتا تازه در بازار، 256 و 512 مگابایت و یک گیگابایت است.

تفاوت ظاهری این دو نوع RAM در برشهایی است که روی پایه‌های آنها مشاهده می‌شود، SDRAMها دارای 2 برش روی پایه‌هایشان هستند در حالیکه RAMهای DDR تنها یک برش بر روی پایه دارند.

هنگامی‌که می‌خواهید یک RAM بخرید، قبل از انتخاب RAM ، باید Main Board انتخاب شده‌باشد . سپس براساس نوع پشتیبانی RAM توسط Main Board ، نوع RAM را که DDR یا SDR می باشد مشخص می نماییم . در مرحله بعد بایستی با توجه به مقدار Bus پشتیبانی شده از طرف مادربرد ، RAM را انتخاب نمود. بهترین حالت، انتخاب مقداری برابر برای RAM است. انتخاب مقدار بیشتر برای RAM ، تفاوتی در میزان کارایی سیستم ندارد و انتخاب مقدار کمتر علاوه بر پایین آوردن کارایی کامپیوتر، گاهی ممکن است مشکلاتی را نیز از قبیل اشکال در عملکرد صحیح سیستم، به وجود می‌آورد.

ماژول های SDRAM دارای 168 پایه و ماژول های DDR SDRAM دارای 184 پایه می باشند و هر دو 64 بیتی هستند.

ولتاژ مصرفی DDR برابر 5/2 ولت و SDRAM برابر 5/3 ولت می باشد. سرعت انتقال اطلاعات رم های DDR با فرض برابر بودن فرکانس پایه ( به عنوان مثال 133 مگاهرتز) برابر رم های SDRAM می باشد.

از نظر ظاهری رم های SDRAM دارای دو شکاف و DDR SDRAM یک شکاف می باشند.

حداکثر فرکانس رم های SDRAM برابر با 133 مگاهرتز و سرعت انتقال اطلاعاتی معادل 1 گیگا بایت می باشد، اما آخرین مدل رم های DDR دارای 533 مگاهرتز و حداکثر سرعت انتقال اطلاعات آنها برابر با 4 گیگابایت می باشد.

شایان ذکر است که رم های 168 پایه ای به طور کامل از رده خارج شده اند.

 نوشته شده توسط majid saeidnia در یکشنبه 95/10/5 و ساعت 2:24 عصر | نظرات دیگران()